KIRPPUTORI, KIRPPIS, FLEA MARKET a może BADZIEWIAK?

Jednym z nieodzownych miejsc wpisanych w fińską kulturę jest KIRPPUTORI. Jest to taki tutejszy second hand, miejsce, w którym można kupić/sprzedać zbędne towary. Ja osobiście znalazłam w tym wiele uroku i pożyteczności. Tutaj przeczytasz o tym jak kirpputori działa w Finlandii na przykładzie Hämeenlinny. Znajdziesz także ciekawe lokalne kirppisy oraz dowiesz się jak samemu sprzedawać. 

W Polsce mamy wiele sklepów z odzieżą używaną, i jak mi wiadomo, odzież ta jest sprowadzana na przykład z Niemiec. Tymczasem fińskie kirpputori ma znacznie ciekawszy charakter a przede wszystkim jest świetną formą recyclingu. W każdym fińskim mieście znajdziesz wiele podobnych miejsc, w których można za opłatą wynająć stolik i na nim sprzedawać swoje towary. Co najlepsze, nie tylko odzież, ale wszystko to co już ci się znudziło albo jest ci już niepotrzebne. Kirpputori to dość duża hala wyposażona w stoły i wieszaki, oczywiście im hala większa tym więcej miejsc, a co za tym idzie większy zysk z wynajmu stołów. Oczywiście większe też obowiązki. 

W Finlandii są też różnego typu kirpputori, są więc takie gdzie jest miks wszystkiego, są bardziej ukierunkowane na meble, bywają też i takie ze sprzętem rtv/agd. Można w nich “wyhaczyć” często naprawdę perełki, można wręcz urządzić sobie mieszkanie kupując w kirppisie potrzebne rzeczy. Można także i trafić na wszelkiego typu starocie, czasem zaskakujące, już niedostępne w sklepach rarytasy. Można także zaskoczyć się widokiem sprzedawanych kompletnie bezużytecznych rzeczy, które sama wyrzuciłabym do śmieci bez zastanowienia. Tymczasem Fin chętny jest znaleźć nabywcę. No a nuż się uda i do kieszeni wpadnie euro albo dwa.

Jak sprzedawać?

Prosta sprawa: należy jedynie wybrać sobie stolik, zapytać o dostępność w odpowiednim dla nas terminie, podpisać krótką umowę, opłacić wynajęcie (ceny wahają się w Hämeenlinnie od ok 15 do 30 euro za tydzień, plus w niektórych pobierana jest również niewielka prowizja od sprzedaży). Następnie musimy wycenić nasz towar i go ometkować. .

Niektóre kirppisy dają wydrukowane naklejki, na których jest twój osobisty numer klienta, numer twojego stolika i możesz potem monitorować swoją sprzedaż przez internet.

Inne kirppisy z kolei dają karteczki, które przyczepiasz najczęściej szpilką lub taśmą klejącą do towaru. Oczywiście w obu wypadkach należy opisać towar (no jasne że po fińsku! 😉), czyli oprócz ceny napisać co to jest, jaki rozmiar albo czy działa, cokolwiek istotnego. To na pewno ułatwi klientowi podjęcie decyzji, nie będzie konieczne rozgrzebywanie rzeczy w celu znalezienia metki z rozmiarem ale również zapobiegnie nieporozumieniom, typu na przykład przeklejeniem ceny z innego towaru na inny. W razie gdy metka odpadnie będzie jej później łatwiej trafić do właściwej rzeczy. 

Czy zdarzają się kradzieże? No pewnie, że tak, tak samo jak w każdych innych sklepach. Z własnego doświadczenia sprzedawania w kirpputori wynika jednak, że nie jest to jakoś nagminne. Sprzedawałam już w sumie wiele razy i jedyne co pamiętam, że “zniknęło” to jeden raz – perfumy.